Diabetes: Podaje, dlaczego się pojawia

Naruszenie metabolizmu węglowodanów przy braku hormonu insuliny i zwiększonej ilości glukozy prowadzi do rozwoju cukrzycy.

7 % populacji globu zdiagnozowało chorobę, a około 10 % nie zdaje sobie sprawy z istniejącego naruszenia metabolizmu glukozy.

Diabetes Mellitus jest dziedziczną chorobą przewlekłą. Objawy i leczenie zależą od zdiagnozowanej postaci i indywidualnego postrzegania choroby.

Co to jest cukrzyca

Cukrzyca jest chorobą, w wyniku czego wzrasta poziom glukozy we krwi - hiperglikemia. Dolegliwość ma charakter dziedziczny, więc jeśli występują przypadki cukrzycy w rodzinie, wówczas wzrasta ryzyko rozwoju. Według statystyk WHO, jeśli istnieje choroba u jednego z rodziców, to u płodu w 90 % przypadków cukrzyca mają wrodzoną postać.

Glukoza we krwi pełni dużą liczbę funkcji w ciele, ale najważniejsze jest utrzymanie energii. Procesy biochemiczne występujące w narządach i tkankach są przeprowadzane pod wpływem ATP i jego uwalniania. Przekroczenie dopuszczalnego poziomu negatywnie wpływa na tkanki i narządy, układ krążenia cierpi.

Glikemia ma negatywny wpływ na wymianę tłuszczów, białek i minerałów. Wpływa również na filtrację nerkową i układ moczowy jako całość. W ciężkich przypadkach powoduje śmierć.

Aby zapobiec hiperglikemii, trzustka w odpowiedzi wytwarza hormon - insulina, dezaktywująca glukoza, ale ten proces diabetyków jest zaburzony.

Mechanizm rozwoju cukrzycy

W przypadku cukrzycy cukrzyca glukozy pozostaje niezmieniona, a ze względu na masę cząsteczkową osiada w naczyniach krwionośnych, powodując brak glikogenu w istotnych narządach. Należy zauważyć, że brak cukru prowadzi do wtórnych procesów patologicznych: rozwój niedotlenienia tkanek, mózg, nerki, serce i wątroba.

Z czego pojawia się cukrzyca

Naruszenie metabolizmu węglowodanów występuje z wielu powodów. Główne to:

• Nadmiar masy ciała,
• Silny stres,
• dziedziczność.

Mniej powszechne przyczyny obejmują niezdrowy styl życia i choroby poprzedniej. We wszystkich przypadkach przyczynowych zdiagnozuje się wyraźną niepowodzenie w pracy trzustki.

Genetyka

Jeśli w rodzinie bliscy krewni cierpią z powodu cukrzycy, ryzyko jego dziedziczenia wzrasta kilka razy. Są chwile, kiedy dzieci adoptują „gen cukrzycy" od dziadków, czasem nawet z tubylców i wujków. Choroba typu 1 jest przenoszona poprzez funkcję recesywną, dlatego ma głębokie korzenie. W cukrzycy innego typu (częściej 2) - zgodnie z dominującą cechą.

Czynnik genetyczny jest główną przyczyną choroby. Najczęściej fenotyp ojca jest odziedziczony na przykład po cukrzycy matki, szansa na patologię wynosi około 6 %, a na linii ojcowskiej ponad 10 %.

Ponadto prowokujące czynniki genetyczne należą do rasy czarnej, latynoamerykańskiej i azjatyckiej, a także przeciwciał do komórek docelowych.

Otyłość

Nadmiar masy ciała i otyłość dowolnego etapu prowadzą do zaburzeń insuliny. Tkanka tłuszczowa i procesy lipidowe utrudniają syntetyzację insuliny, a on z kolei staje się odporny na środki „cukru".

Otyłość powoduje choroby wtórne, pogarsza proces gojenia się tkanek i przyczynia się do tworzenia zakrzepicy i patologii naczyniowych.

Do diabetyków podchodzi się ze zwiększoną ostrożnością. Nadmiar zabronionych produktów może powodować nadmierną hiperglikemię.

Nieprawidłowy styl życia

Niewłaściwy styl życia obejmuje:

• INAL ROSS,
• uzależnienie od alkoholu,
• Brak aktywności fizycznej.

Zniszczone odżywianie obejmuje:

• Małe słodkie napoje,
• fast food,
• produkty o wysokiej zawartości tłuszczów i węglowodanów,
• wędzone mięso,
• produkty w puszkach,
• Jedzenie o wysokiej zawartości konserwantów i barwników.

Umiarkowane zużycie tych produktów nie spowoduje szkody organizmu, ale jeśli takie odżywianie jest uwzględnione w systemie, pierwszą utworzoną rzeczą jest nadmiar, a następnie nierównowaga hormonalna.

Napoje gazowane i suche przekąski są normą życia większości dzieci i młodzieży, ale utrata kontroli prowadzi do nieodwracalnych konsekwencji.

Nadmierne spożycie alkoholu lub zależności - są prowokującymi czynnikami choroby. Skład napojów alkoholowych zawiera metabolizm sacharozy i laktulozy - węglowodanów. Ich znaczna ilość krwi stymuluje dodatkową produkcję glukozy, której insulina nie jest w stanie zneutralizować.

Alkohol etylowy rujnuje również komórkę trzustki, powoduje zniszczenie hepatocytów i pogarsza stan przewodu pokarmowego. W kompleksie wszystko to prowadzi do poważnych zaburzeń zatrucia i śmierci komórek B.

„Siedzący" styl życia i niedociśnienie są warunkiem rozwoju otyłości. Brak aktywności motorycznej i aktywności fizycznej pogarsza proces absorpcji węglowodanów. Oznacza to, że mięśnie i stawy nie potrzebują dodatkowej energii, więc gromadzi się glukoza, a złogi tłuszczu zapobiegają wystarczającej produkcji hormonu insuliny.

Stres

Doświadczenia duszy, stres i depresja negatywnie wpływają na stan układu nerwowego. Trwałe naruszenie depresyjne pociąga za sobą niepowodzenie w pracy komórek nerwowych kory mózgowej. Wiele procesów zwalnia i naruszało, w tym węglowodany. Absorpcja glukozy do narządów i tkanki ustaje, a skumulowana glukoza uszkadza komórki nerwowe i naczynia krwionośne.

W diabetyce aktywność mózgu jest upośledzona, aw poważnym stanie encefalopatia rozwija się z długim okresem degradacji.

Silne wstrząsy lub ostre podniecenie podnieca układ nerwowy, tak że funkcje narządów wewnętrznych zostały odłączone lub naruszono ich aktywność. Insulina, wytwarzana przez aktywność traczy trzustki, uszkodzenia komórek B, czasami działanie przewodu pokarmowego jest zakłócane.

To może być silny stres:

• Wiadomość o śmierci ukochanej osoby,
• przebywanie w obszarze konfliktu lub wojny,
• znajdowanie w niewoli,
• Atak terrorystyczny lub klęska żywiołowa.

Naruszenie psycho -emocjonalne jest częściej diagnozowane u kobiet, rzadziej u dzieci. Ten czynnik jest omijany przez mężczyzn, ale czasami istnieją wyjątki.

Poprzednie choroby

Procesy zakaźne i zapalne, nadciśnienie i choroby trawienne leżą na uszkodzenie komórek docelowych i znaczny spadek hormonu insuliny. Choroby są warunkiem rozwoju ciężkiej choroby. W większym stopniu poprzednikami SD są:

• promieniowanie radioaktywne,
• uraz przewodu pokarmowego, wątroby i trzustki,
• zapalenie trzustki,
• zapalenie wątroby, w tym wirusowe,
• nadciśnienie,
• ZJD,
• Zaburzenia miażdżycowe,
• Choroby układu nerwowego,
• naruszenie pracy nadnerczy,
• Zakłócenie tarczycy.

Procesy zakaźne, na przykład różyczka lub ospa wietrzna - nie są prowokującymi przyczynami, ale zwiększają ryzyko cukrzycy. Dotyczy to głównie osób, które mają krewnych o podobnej patologii.

Klasyfikacja

Diabetes Mellitus to cała grupa chorób hormonalnych. Istnieje kilka rodzajów, które różnią się przyczynami i objawami.

1 Typ - zależny od insuliny

Najbardziej ciężki rodzaj cukrzycy. Niemożliwe jest odzyskanie z tej formy. Patologia dziedzicza się w 99% przypadków. Typ zależny od insuliny jest bezpośrednio związany z ostrym niedoborem insuliny. W przypadku cukrzycy zależnej od insuliny rozwija się hiperglikemia, wpływa na układ nerki. Osoba emanuje zapachem acetonu, ponieważ uwalnia się kwas acetouxylowy. Czasami ten znak jest decydujący.

1 Rodzaj cukrzycy nazywa się „młodym", ponieważ występuje do 30 roku życia. Kobiety są trudniejsze - cukrzyca jest przeciwwskazaniem przy noszącym dziecko.

Zależne od insuliny - zależne od insuliny

Cukrzyca „starych ludzi". Każda trzecia osoba osób starszych jest ustalona z cukrzycą typu 2. Objawy kliniczne są podobne do pierwszego rodzaju, ale mają bardziej delikatny charakter. Hiperglikemia nie przekracza 10, 5 mmol/l, gdy przy 1 typu odczyty wzrastają do 28-30 mmol/l.

Typ zależny od insuliny rozwija się ze względu na niewłaściwy styl życia i otyłość dowolnego stopnia. Nadmiar masy prowadzi do utraty wrażliwości na insulinę na glukozę na poziomie metabolizmu tłuszczu. Glikemia powstaje przez długi czas.

Nie można wyleczyć dolegliwości, ale terapia wspomagająca jest skuteczna. Należy zauważyć, że u osób starszych hiperglikemia wyraża się w pogorszeniu pamięci.

Cukrzyca ciążowa

Występuje w procesie noszenia dziecka. Jest to autoimmune, to znaczy łożysko syntetyzuje hormony postrzegane przez środki patogenne. Uwolnienie insuliny nie jest naruszone, ale jej liczba jest zmniejszona. Zwiększone tworzenie węglowodanów ze względu na potrzeby dodatkowej energii nie jest inaktywowane przez hormon.

Stan jest tymczasowy, a po urodzeniu miejsca dziecka i dzieci znika. Istnieje jednak ryzyko rozwoju typu cukrzycy zależnego od insuliny.

Cukrzyca bezalarska

Niezależna choroba, która nie jest wynikiem naruszenia układu hormonalnego lub trzustki. W przypadku typu insuliny insulina jest syntetyzowana jak zwykle. Wspólną cechą jest uporczywa hiperglikemia. Rozwój cukrzycy nienaichera jest związany z upośledzonym układem nerwowym po transakcjach lub urazach. To jest niezwykle rzadkie.

Jeśli reprezentujesz rodzaje cukrzycy jako procent, okaże się to w przybliżeniu:

• 14-15% cukrzyca typu 2,
• 6-8%-typ 1,
• 20% - ciąża,
• 2-3%-non-alichest.

Wskaźniki są średnie i mogą się najbardziej różnić.

Rodzaj patologii ciążowej uwzględnia większość, ze względu na fakt, że dolegliwość jest diagnozowana u każdej kobiety w ciąży.

Stopień cukrzycy

Oprócz typów klasyfikacji rozróżnij stopień patologii:

• 1 stopień. Nie ma objawów klinicznych, czasem glukoza we krwi osiąga 6, 0 mmol/l, z normą 6, 2. Cukier nadaje się do regulacji podczas zmiany trybu i rodzaju odżywiania.
• 2 stopnie - umiarkowany. Pojawiają się podstawowe oznaki procesu patologicznego. Praca serca, układu moczowego i nerwowego jest zakłócona. Wizja pogarsza się. Przy 2 stopniach cukier we krwi w krwi wzrasta do 7, 0 mmol/l, a po zjedzeniu panuje na znak 10 mmol/l. Stopień jest charakterystyczny dla typu ciążowego.
• 3 stopnie - ciężki. Hiperglikemia wynosi do 15 mmol/l. Korekta jest trudna. Typową cechą trzeciego stopnia jest pogarszanie się - encefalopatia cukrzycowa i hamowanie.
• 4 stopień - wyjątkowo ciężki. Niedobór polorganu rozwija się, hiperglikemia osiąga 25-30 mmol/l. Być może utrata przytomności i wpadnięcie w śpiączkę. Ciężki stopień charakteryzuje się naturą przebiegu: fale glukozy wznoszą się do wskaźników ograniczających, cukrzyca emanuje zapachem acetonu. Czwarty stopień może prowadzić do śmierci z powodu choroby leżącej u podstaw, albo na rozwinięte powikłania.

Charakter możliwych powikłań i leczenia zależy od stopni cukrzycy.

Objawy i oznaki

Możesz zdiagnozować chorobę tylko podczas badania krwi, ale istnieją pierwotne objawy, na które terapeuci zwracają uwagę:

• Zwiększona masa ciała,
• Ciągłe suche usta,
• Potrzeba dużych objętości płynu,
• Suche pęknięte dłonie.

Znaki typu 1

Obraz kliniczny formy zależnej od insuliny jest zróżnicowany, ale osobliwość jest wyraźnym kursem:

• pragnienie,
• suchość,
• Naruszenie wizualne,
• zawrót głowy,
• zwiększony apetyt, ale brak przyrostu masy ciała,
• Nudności, wymioty,
• Pęknięcia na ustach i stopach,
• rany nie dożyły
• różnica nastroju,
• Tendencja do agresji.

Dzięki typu 1 zawsze rozwijają się charakterystyczne cechy i objawy. Jeśli glikemia osiągnie wysokie wskaźniki, to utrata przytomności i nieprzyjemny kwaśny zapach. Zwiększona jest ilość moczu, w której aceton jest wykrywany - produkt zatrucia ciała.

Znaki typu 2

Skargi, które zakłócają diabetykę z drugim rodzajem patologii:

• zwiększone spożycie płynów (do 4, 5 litra dziennie),
• SURTUAL FATIGUE,
• Zakażenia grzybowe skóry i błon śluzowych (jama jamy ustnej, genitalia, pleśniawki u kobiet),
• Umiarkowana retinopatia,
• niestabilność psycho -emocjonalna,
• Tendencja do agresji i nerwowości.

U mężczyzn - utrata włosów, zębów i wrzodziejące formacje, głównie na nogach. Kolejnym objawem jest zwiększony apetyt i nadmierne powodzie.

Komplikacje

Konsekwencje cukrzycy mogą być ostre, późne i przewlekłe. Przewlekły rozwija się z drugim rodzajem choroby. Najbardziej niebezpieczne są ostre zaburzenia formy zależnej od insuliny:

• Wrzody troficzne,
• Burunculoza jest przewlekła,
• Stopa cukrzycowa,
• Retinopatia w celu całkowitej ślepoty,
• encefalopatia,
• Angioneuroza,
• niewydolność naczyniowa,
• Patologie nerkowe,
• niewydolność serca.

Najbardziej niebezpieczną konsekwencją jest śpiączka hiperglikemiczna - stan, w którym wskaźniki węglowodanów są znacznie zawyżone. Ryzyko niekorzystnych wyników wzrasta do śmierci.

Diagnostyka przez lekarza

Endokrynolog jest zaangażowany w diagnozę zjawiska patologicznego (niezależnie od rodzaju). Jego głównym celem jest badanie krwi na drodze. W przyszłości jest przeprowadzana TSH i dodatkowa analiza insuliny i glikozylowanej hemoglobiny. W razie potrzeby ultradźwięk trzustki.

Obowiązkowa analiza moczu z jakościowym i ilościowym oznaczaniem glukozy.

Leczenie

Głównym leczeniem jest terapia insulinowa, która jest podawana podskórnie (w formie 1) i doustnie. Wprowadzona insulina jest związana z cukrem we krwi i zmniejsza jej aktywność. Dawkowanie jest instalowane indywidualnie.

Hipoglikemiczne leki przyczyniają się do normalizacji procesów metabolicznych i zmniejszają stężenie poziomu cukru we krwi.

Choroby wtórne są traktowane w określony sposób: z nefropatią z moczopędami, z nadciśnieniem naczelnym - dziąsła adrenergiczne.

Leczenie towarzyszy korekta energii z ścisłym obliczeniem kalorii. Podczas terapii konieczne jest kontrolowanie poziomu cukru za pomocą improwizowanego glukometru i monitorowanie acetonu moczu.

Zapobieganie i zalecenia

Jeśli istnieje predyspozycja do patologii cukrzycowej, trudno jest dostosować stan, ale możliwe. Aby to zrobić, uważnie monitoruj dietę i uprawiaj sporty. Jeśli podejrzewa się choroba, skontaktuj się z endokrynologiem.

Patologia hormonalna w postaci cukrzycy jest poważną chorobą ogólnoustrojową, jednak z odpowiednim podejściem do leczenia objawy i powikłania są mniej wyraźne. Brak środków zapobiegawczych i terapeutycznych zwiększa nasilenie znaków i prowadzi do nieodwracalnych konsekwencji.